فرصت بیتکرار زندگی
جام جم/ تصور کن امروز متوجه میشوی قرار است فردا آخرین روز زندگیت باشد! اگر این را بدانی قطعا روز متفاوتی را میگذرانی و تلاش میکنی تا جایی که میشود کارهای عقبافتادهات را انجام دهی و تا جایی که میتوانی آدم خوبی باشی!
اینکه انسان پایان عمر و آیندهاش را نمیداند شاید هم نعمت باشد و هم چالش! هر روز که از خواب بیدار میشویم یعنی فرصتی دوباره برای زندگی کردن به ما عطا شده است؛ فرصتی که ممکن است بار دیگر تکرار نشود!
بدیهی است فرصتها را باید قدر دانست بهخصوص فرصتهایی که تکرار نمیشود. درست همین تکرار روزهاست که گاهی باعث میشود تصور کنیم همچنان فرصت داریم و از کنار بسیاری از مسائل بهسادگی عبور میکنیم.دچار شدن به روزمرگیها و تکرارها هم کسلکننده است و هم چالشبرانگیز. به همین دلیل است که باید هر روز را یک فرصت تازه دانست و کوشید تا در این فرصت تازه بیشتر دانست و بیشتر فهمید و انسان بهتری بود.
همچنانکه امام علی علیهالسلام فرمودهاند: مَنِ اعتَدَلَ یوماهُ فهُو مَغبونٌ...ومَن کانَ غَدُهُ شَرَّ یومَیهِ فمَحرومٌ، و مَن لَم یبالِ بما رُزِئَ مِن آخِرَتِهِ إذا سَلِمَتْ لَهُ دُنیاهُ فهُو هالِک، و مَن لَم یتَعاهَدِ النَّقصَ مِن نفسِهِ غَلَبَ علَیهِ الهَوى، و مَن کانَ فی نَقصٍ فالمَوتُ خَیرٌ لَهُ.
هر که دو روزش یکسان باشد، مغبون است...وهرکه فردایش بدتر ازدیروز اوباشد،محروم است و هرکه چون دنیایش تأمین شود دیگر به خیر آخرت خود اهمیتى ندهد،هلاک است و هرکه به کاستى وجود خود رسیدگى نکند، خواهشهاى نفس بر او چیره شود و هر که در کاستى باشد، مرگ برایش بهتر است.
و شاید دچار شدن به روزمرگیها و تکرار در عمل خودش مرگی تدریجی باشد! فلسفه زندگی همین تغییرها و تلاش و کوشش برای رشد و تعالی است و اینکه سعی کنیم انسان بهتری باشیم. در غیر این صورت رکود یا پسرفت میتواند انسان را از مسیری که برایش آفریده شده باز دارد و به مرگی تدریجی دچار کند. پس شاید ما زمان دقیق مرگمان را ندانیم اما این را میدانیم که مرگ بالاخره دیر یا زود به سراغمان خواهد آمد و فرصت زندگی به پایان میرسد. پس چه خوب است از این فرصت بهخوبی استفاده کنیم.