داستانک/ گریه بر شهید
آخرین خبر/ حضرت حمزه عموى پیامبر از مکّه به مدینه مهاجرت کرده بود و لذا کسى را نداشت ، جنگ احد فرا رسید "حمزه" در جنگ فعالانه شرکت کرد و از سایر رزمندگان بهتر درخشید تا مظلومانه به فیض شهادت رسید. و به همین مناسبت لقب سیدالشهداء یعنى سالار شهیدان را به او دادند. جنگ احد به پایان رسید خانواره شهدا در سوگ عزیزانشان نشسته بودند و با گریه هایشان خاطره آنان را بزرگ مى داشتند.پیامبر صلى اللّه علیه و آله از احد بر گشت ، وقتى به مدینه وارد شدند دیدند که در خانه همه شهداء گریه هست جز خانه حمزه ، حضرت فقط یک جمله فرمود: (امّا حمزة فلا بواکى له) یعنى همه شهدا گریه کننده دارند جز حمزه که گریه کننده ندارد. تا این جمله را فرمود، صحابه رفتند به خانه هایشان و گفتند: پیامبر فرمود: حمزه گریه کننده ندارد. ناگهان زنانى که براى فرزندان خودشان یا شوهرانشان یا پدرانشان مى گریستند، به احترام پیامبر و به احترام جناب حمزة بن عبدالمطلب به خانه حمزه آمدند و براى آن جناب گریستند. و بعد از این دیگر سنت شد هر کس براى هر شهیدى که مى خواست بگرید اوّل مى رفت خانه جناب حمزه و براى او مى گریست. این جریان نشان داد که اسلام با اینکه با گریه بر میت (میت عادى) چندان روى خوشى نشان نداده است مایل است که مردم بر شهید بگریند، زیرا شهید حماسه آفریده است و گریه بر شهید شرکت در حماسه او و هماهنگى با روح او و موافقت با نشاط او و حرکت در موج اوست .
منبع : قیام و انقلااب مهدى (عج الله تعالی الشریف )، مقاله شهید، ص 108.
خبرهای بیشتر درباره ی
۱ نفر در مورد این مطلب نظر داده اند
برای ارسال نظر لطفا از طریق اپلیکیشن آخرین خبر اقدام فرمایید
