آخرین خبر/این ابرسازه فضایی اولین بار در سال 1997 توسط فارست بیشاپ از موسسه مهندسی در مقیاس اتمی پیشنهاد شده. این ایده یه نسخه کوچک تر از حلقه بانکس هستش که خودش یه نسخه کوچک تر از حلقه نیون هستش. مثل دیگر طرح های محیط زیست فضایی، حلقه بیشاپ هم میچرخه تا به توسط نیروی گریز از مرکز، جاذبه مصنوعی ایجاد کنه.

این طرح از نانولوله های کربنی استفاده میکنه. به دلیل مقیاس عظیم حلقه بیشاپ، دیگه نیازی به محصور کردن اون مثل استنفورد تورس نیست: میشه اون رو بدون "سقف" ساخت، با حفظ جو توسط جاذبه مصنوعی و دیواره های نگهدارنده جو به ارتفاع حدود 200 کیلومتر. این محیط زیست با محور چرخش عمود بر صفحه مدار خودش قرار میگیره، یا با آرایه ای از آینه ها که نور خورشید رو به لبه داخلی منعکس میکنن، یا با یه منبع نور مصنوعی در مرکز که توسط پنل های خورشیدی در لبه بیرونی و ماهواره های خورشیدی تغذیه میشه.




به پیج اینستاگرامی «آخرین خبر» بپیوندید
instagram.com/akharinkhabar